بخند که خنده ات آرام بَرَد از دلِ دیوانه‌م بخند که خنده ات آب‌یست بر این آتش جانم برقص که دنیا بر من‌و تو جز جفا نکرده بخند که شاید این عشق ما را دوای درده دستمریزاد عشق خانه ات آباد عشق مستی و دیوانگی دادی مرا یاد عشق زیبای منی یارم از عشق چه سرشارم ای نورِ جهانم تو ای یارم و دلدارم در بندِ تو کامم خوش هر لحظه کلامم خوش خوش آمدی ای خوشرو دیدار و سلامم خوش دستمریزاد عشق خانه ات آباد عشق مستی و دیوانگی دادی مرا یاد عشق