تو از چی دلخوری پَرو نمیشه ریخت توو بالشای آجری دلت گرفته و تفنگ سَرپُری از چی دلخوری نه گریه داری و نه میشه خنده رو کشید به صورتت گذشته هات هنوز نمیره توو کَتت بغضِ عادتت الله من سفید دنیام سیاه الله دل نمیشه سر به راه الله تنها توو انبار کاه هی میگشتم دنبال نخ سوزنای اشتباه الله جونم آلودست ببخش دائم بهم زدن رو دست ببخش الله من اصن آدم بده لااقل تو مثل آدم مُردنو یادم بده مه گرفت دنیام گم شدی رفتی من صدات کردم وقتی میرفتی تو قضاوت کن اشتباه هامو وقتی راه رفتی رد پاهامو الله من سفید دنیام سیاه الله دل نمیشه سر به راه الله تنها توو انبار کاه هی میگشتم دنبال نخ سوزنای اشتباه الله جونم آلودست ببخش دائم بهم زدن رو دست ببخش الله من اصن آدم بده لااقل تو مثل آدم مُردنو یادم بده