یکی قبلا به من لبخند میزد حالا اینجا نشسته اخم کرده ی جوری ساکشو بسته که انگار میخواد هیچوقت به خونه برنگرده داره چک میکنه تا مطمئن شه که هر چیزی رو که میخواست برده نگاهش میکنم خیلی عجیبه گمونم قولشو از یاد برده ی حرفایی به من میگه که اصلا نمیشه حدس زد حرفای اونه صدایی داره از من دور میشه آره انگار صدای پای اونه دیگه کفشاشئو پوشیده نمیشه اونو بازم توی خونه نگه داشت نه انگار واقعا اون داره میره ببین کیفش رو از رو پله برداشت