اینجا آخر خطه من روبرویه پرده ی آخر رفیقه خوبم صدایه قلبم تنها گواهه به هر چی میگم زندگی رو با غمو شادیش حبسو آزادیش تجربه کردم اما من همیشه راهمو رفتم پشیمونی منم داشتم ولی باید دل به دریا زد وقتی میدونی نمیشه جا زد نباید بی خود هی دستو پا زد هر گوشه ی راه چاله و چاهه هر روز تازه اش حسرتو آهه اما من همیشه راهمو رفتم همراهم آه منه این تنها راه منه تا رد شم از این همه درد گاهی میشه معجزه کرد تنها با این سایه ی سرد , راهمو رفتم از عشق از گریه و خنده تنهایی میشه سهمه بازنده انگار از این رویا از این سکوت از این صدا چیزی نمیدونی تو هم با من نمیمونی تنها بودم اما راهمو رفتم این چمدون خالی از خاطره ی این همه راه راهی که بی گم شدنه این چمدون قلبه منه من که فقط تا ته خط راهمو رفتم