ﻭﺭﺱ1 ﭘﺪﺭ ﺧﻮﺏ ﻣﺜﻞ ِ ﺑاﺭﻭﻥ ﻭ ﺑﻮﻡ ﺧﻮﻧﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺗﺮﻩ ﺑا ﻧﻮﺭ ِ ﺍﻭﻥ ﺩﻣﺶ ﮔﺮﻡ کﻪ ﺑاﻧﻮﯼ ِ ﺍﻭﻥ ﺳﻔﺮﻩ َﺶ ﭘﻬﻨﻪ ﺑا ﺭﻭﯼ ﯼ ﺧﻮﺏ ﺳﻼﻡ ﻣاﺩﺭ ﺳﻼﻡ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ِ ﺩﻭﺭ ﭼﻄﻮﺭﯼ؟ ! ﺑﮕﻮ ﺧﻮﺑﻢ ﭘﺴﺮﻡ ﺑﻼ ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺷﺮﺍﯾﻄی ﺗﻮ ﻫﺮ ﻣﺸﮑﻠی ﺧﻮﻧﻪ ﻭ ﻣاﻣاﻥ ﻭ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺟﻮﻥ ﭘﻨاﻩ ﺑﺪﻭﻥ ﺧﻮﺍﻫﺮ ﺗﻮ ﻫﻤیﺸﻪ ﻫﻤﺼﺪﺍﯼ ِ ﻣﻨی ﻫﺮﺟاﯼ ِ ﺩﻧیاﻫﻢ کﻪ ﺑاﺷﻢ ﻫﻤﺼﺪﺍﯼ ِ ﻫﻤیﻢ ﺗﻮ ﺗﮑیﻪ ﮔاﻩ ﯼ ﻣﻨی ﻣﺤﮑﻢ ﻭ ﺁﻫﻨی ﯾاﺩ ﮔﺮﻓﺘیﻢ ﻣا ﺗﮑیﻪ ﮔاﻩ ﯼ ﻫﻤیﻢ ﺑﮕﺬﺭﯾﻢ ﺧﻮﺩﺕ ﺧﻮﺑی؟ ! ﺧﻮﻧﻪ ﭼﻄﻮﺭ؟ ! ﻫﻤﻪ ﭼی ﺳﺮ ِ ﺟاﺷﻪ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺑﻪ کﻞ ﻣﻦ ﺧیﺮﻩ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ِ . ﺟﻠﻮﻡ ﻫﺪﻓﻮﻥ ﻭ ﻣﻮﺯﯾﮏ ﻭﻭﻟﻮﻡ کﺮﻭﺱ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﻨﻬاﻡ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ِ ﺯﻧﺪﮔی ﻫﻨﻮﺯ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﻧﻮﺭ ﻫﺴﺖ ﯾﻪ ﺭﺍﻩ ِ کﻮﺗﻪ کﺠاﯼ ِکﻮ ﭘﻪ؟ ! ﺧﺒﺮﯼ ﻧیﺴﺖ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺍﻭﻧﺠاﺳﺖ ﺍﻭﻥ ﺗﻪ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﻨﻬاﻡ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ِ ﺯﻧﺪﮔی ﻫﻨﻮﺯ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﻧﻮﺭ ﻫﺴﺖ ﯾﻪ ﺭﺍﻩ ِ کﻮﺗﻪ کﺠاﯼ ِکﻮ ﭘﻪ؟ ! ﺧﺒﺮﯼ ﻧیﺴﺖ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺍﻭﻧﺠاﺳﺖ ﺍﻭﻥ ﺗﻪ ﻭﺭﺱ 2 ﻣﻨﻢ ﮔﺮﯾﻪ کﺮﺩﻡ ﮔﻬﮕﺪﺍﺭﯼ ﺑیاﺩ ِ ﺳیﮓ ِ ﺧﻮﺑﻢ ﺑیاﺩ ِ ﻫﻢ ﺍﺗاﻗی ﺑیاﺩ ﯼ ﺭﻓیﻘی کﻪ ﺑیﻦ ﯼ ﻣا ﻧی ﻭﻟی ﻻ ﺑﻪ ﻻ ﺣﺮﻓاﻡ ﻫﻤﺶ ﺍﺯﺵ ﺑﻮﺩ ِ ﯾاﺩﯼ ﺩﻟﺘﻨﮓ ِ ﺧﻮﺩﻣﻢ ﺍﻧﮕاﺭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻪ ﮔﻮﺭﻡ ﺁﺭﺯﻭﻣﻢ ﺍﯾﻨﻪ کﻪ ﺍﯾﻨﺒاﺭ ﺯﻧﺪﻩ ﺑﻤﻮﻧﻢ ﻣیﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺣﺲ . َﻢ ﺍﺳﺘﻔاﺩﻩ کﻨﻢ ﭘﺲ ﻧﻮﺷﺘﻢ ﯾﻪ ﻧاﻣﻪ ﺍﺯ ﺣﺲ ﻭ ﺣاﻝ ِ ﺧﻮﺩﻡ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﯼ ﺷﻬﺮﻣﻢ ﺍﻭﻥ ﺑاﺭﻭﻧاﯼ ِ ﻫﺮﺯﻩ ﺩﻟﺘﻨﮓ ِ ﺧیاﺑﻮﻧا ﻋاﺑﺮﺍ ﻫﺮﺳﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﻭ ﺧاﮎ ﻭ ﺭﻓیﻖ ﺯﻧﺪﻩ ﺑاﺩ ﻫﺮﺳﻪ ﻣﺮﻭﺭ ﯼ ﺧاﻃﺮﺍﺕ ﻣﺜﻞ ﯼ کﻼﺱ ﯼ ﺩﺭﺳﻪ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻫﻤﺪﻡ ﺩﻟﺘﻨﮓ ِ ﺷﺒﻨﻢ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺳاکﺖ ﺩﻟﺘﻨﮓ ﯼ ﺣﺮﻓﻦ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﻧﻮﺭ ﻫﺴﺖ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘی ﺍﻭﻧﺠاﺳﺖ ﺍﻭﻥ ﺗﻪ کﺮﻭﺱ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﻨﻬاﻡ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ِ ﺯﻧﺪﮔی ﻫﻨﻮﺯ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﻧﻮﺭ ﻫﺴﺖ ﯾﻪ ﺭﺍﻩ ِ کﻮﺗﻪ کﺠاﯼ ِکﻮ ﭘﻪ؟ ! ﺧﺒﺮﯼ ﻧیﺴﺖ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺍﻭﻧﺠاﺳﺖ ﺍﻭﻥ ﺗﻪ ﯾﻪ ﮔﻮﺷﻪ ﺗﻨﻬاﻡ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﺩﻭﺭﺗﺮ ﺗﻮ ﺭﺍﻩ ِ ﺯﻧﺪﮔی ﻫﻨﻮﺯ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﻧﻮﺭ ﻫﺴﺖ ﯾﻪ ﺭﺍﻩ ِ کﻮﺗﻪ کﺠاﯼ ِکﻮ ﭘﻪ؟ ! ﺧﺒﺮﯼ ﻧیﺴﺖ ﻫﻨﻮﺯﻡ ﺍﻭﻧﺠاﺳﺖ ﺍﻭﻥ ﺗﻪ