کنار هر قطره ی اشکم هزار خاطره دفنه اینقد خاطره داریم که گویی قد یه قرنه گلوم میسوزه از عشقت ، عشقی که مثه زهره ولی بی عشق تو هر دم خنده با لب های من قهره درسته با منی اما به این بودن نیازارم تو که حتی با چشماتم نمیگی آه دوست دارم اگه گفتی دوست دارم ، فقط بازی لبهات بود اگر نه، رنگ خودخواهی نشسته توی چشمات هرچی عشقه توی دنیا من میخواستم مال ما شه اما تو هیچوقت نذاشتی بینمون غصه نباشه فکر میکردم که میتونم با تو هم خوونه بمونم نمی دونستم نمیشه آخه بی تو نمیتونم گله می کنم من از تو ، از تو که این همه بی رحمی هزار بار مردم از عشقت تو که هیچوقت نمی فهمی