کنارت بد ، کنارت سرد ، کنارت رد شدم کنارت مرگ، همیشه در کنارت شک شدم همیشه شاکی از کارات نبود یه راست توی حرفات همیشه من ، همیشه کم ، همیشه غم بودم همیشه بحث ، اونی که مرد، اونی که هست بودم کنارت سخت گذشت روزا نبود یه راست توی حرفات عادتم دادی ، به گریه عادتم دادی قسمتم این بود اگه تو فالم افتادی عادتم دادی ، به گریه عادتم دادی قسمتم بد بود اگه تو فالم افتادی دچار یه دیوونگی مزمن شدم یه آدمی که داره مشکل برام بین روز و شب دیگه فرق نی همش تقصیر توئه بگو بس نی؟ دچار حسی مثه شک روتو من شدم یه کاری کردی اگه میبینی با هات بد شدم شدی یه آدمی که قیدمو خب راحت زده نبودم اینجوری اگه حالا حالم بده