اگر ماه بودم به هر جا که بودم سراغ تو را خدا می گرفتم اگر سنگ بودم به هر جا که بودی سر رهگذار تو جا می گرفتم اگر ماه بودی به صد ناز شاید شبی به لب بام من می نشستی اگر سنگ بودی به هر جا که بودم مرا می شکستی مرا می شکستی خدایا بفهمون پریشونیام و به اون که نفهمید دمی حال ما رو بفهمون که عاشق عجب حالی داره تو شب های سرد و شب بی ستاره کمک کن که مهرم به قلبش بشینه تا اونم یه شب خواب.رفتن ببینه که با ترس تنها شدن رو به رو شه که خونش یه بار از تعصب به جوشه اگر ماه بودی به صد ناز شاید شبی به لب بام من می نشستی اگر سنگ بودی به هر جا که بودم مرا می شکستی مرا می شکستی