خط روی طرح ترنجم می کشی ریشه ی رویامو آتیش میزنی حوض فیروزمو ویرون می کنی حرمت شمعدونیامو میشکنی انتقام چیو از من میگیری انتقام چیو از من میگیری نگو از کجای بارون و غروب به هراس این دو راهی رسیدم من دارم عمر و جوونیمو واسه این یه ذره عشق و دلخوشی میدم روح ابرا رو پریشون میکنی ماهو از شبای روشن میگیری میدونی راهی به فردا ندارم انتقام چیو از من میگیری اشک گنجیشکامو در بیار ولی سوگول باغمو دیونه نکن همه ی پنجره ها برای تو اینطوری خونمو ویرونه نکن